Ida De lepeltheorie is een concept dat kan worden gebruikt om de belastbaarheid van mensen met een ziekte, aandoening of beperking uit te leggen. Het idee is ontwikkeld door Christine Miserandino, een patiënt met lupus, om haar vrienden en familie uit te leggen waarom ze soms bepaalde activiteiten niet kon doen.
Het concept van de lepeltheorie is gebaseerd op het idee dat mensen met een chronische ziekte of beperking een beperkte hoeveelheid energie hebben om dagelijkse taken en activiteiten uit te voeren. Volgens de theorie worden deze mensen vergeleken met een persoon met een beperkt aantal lepels op een dag. Elke activiteit kost een bepaald aantal lepels, en als alle lepels op zijn, kunnen er geen andere activiteiten meer worden ondernomen.
Planning bij de lepeltheorie
Planning is daarom essentieel voor mensen die leven volgens dit concept. Hierdoor kunnen zij zich bewust worden van de hoeveelheid energie die zij hebben. En daarnaast hoe zij deze energie het beste kunnen gebruiken om te doen wat belangrijk is en kan worden gedaan met de middelen die beschikbaar zijn. Vaak betekent dit dat de persoon met een chronische ziekte of beperking prioriteiten moet stellen. En daarnaast keuzes moet maken in zijn of haar dagelijkse leven.
Dit geldt niet alleen voor persoonlijke levensactiviteiten, maar ook voor werkgerelateerde taken en planning. In de werkomgeving kan een werknemer met een chronische ziekte of beperking alleen bepaalde taken uitvoeren. Ga er over in gesprek. Bespreek wat nodig is om de taken uit te kunnen voeren. Bekijk welke taken eventueel kunnen worden overgedragen of aangepast.
Aan de andere kant kan planning ook betekenen dat activiteiten worden verspreid over een langere periode. Dit om te zorgen dat er genoeg lepels overblijven om belangrijke taken uit te voeren. Omdat mensen met een chronische ziekte of beperking vaak meer tijd nodig hebben voor dezelfde activiteit als iemand zonder beperkingen. Het is daarom belangrijk om dit te bespreken binnen het gezin of met colleges en werkgevers.
Bewust zijn van de beschikbare energie
Het is belangrijk om te benadrukken dat de lepeltheorie geen beperkingen oplegt. Integendeel, het is een mooie manier om bewust te zijn van de energie die beschikbaar is. Voor mensen die leven met een chronische ziekte of beperking is het belangrijk om hun energie efficiënt te gebruiken. Op deze manier kunnen ze optimaal functioneren zowel op het werk als privé.
De sleutel tot een succesvolle planning voor mensen die leven volgens de lepeltheorie is om bewust te zijn van wat ze kunnen doen en wanneer. Het is belangrijk om prioriteiten te stellen. Om te communiceren met gezinsleden, collega’s en werkgevers om ervoor te zorgen dat een ieder de energie efficiënt gebruikt. Met de juiste planning en communicatie kunnen werknemers met een chronische ziekte of beperking nog steeds succesvol zijn op het werk en in hun persoonlijke leven, zonder dat hun belastbaarheid in het geding komt.
